گزارش یک مورد سندرم پاپیلون لفور و درمان پروفیلاکتیک آن با فالوآپ 4 ساله

مقدمه: سندرم papillon-lefevre یک بیماری نادر اتوزومال مغلوب است. این بیماری با هایپرکراتوز کف دست و پا و پریودنتیت سریع پیشرونده مشخص می شود و منجر به از دست رفتن پیش از موعد دندان های شیری و دائمی می گردد. تشخیص و درمان به موقع می تواند مانع از درگیری دندان های دایمی و بهبود پریودنتال و ماندگاری بیشتر دندان های شیری گردد و در پیشگیری از تحلیل ریج استخوانی زودهنگام و ایجاد مشکلات پروتزی برای بیمار کمک کننده باشد. گزارش مورد: در این گزارش، یک پسر چهار ساله مبتلا به پاپیلون لفور با یافته های هایپرکراتوز کف دست و پا، درگیری شدید پریودنتال و لقی دندان های شیری مورد بررسی و درمان قرار گرفت و بیمار به مدت 4 سال پس از درمان تحت نظر قرار داده شد. با ارائه درمان مبتنی بر شواهد وضعیت پریودنتال بیمار بهبود یافته و امکان ساخت و ارائه پروتز متحرک پارسیل به منظور بازسازی زیبایی و فانکشن بیمار فراهم شد. همچنین وضعیت پریودنتال دندان های دایمی بیمار پس از رویش مطلوب بود. نتیجه گیری: به علت وجود بیماری پریودنتال، دندان پزشکان اغلب اولین کسانی هستند که این بیماری را تشخیص می دهند. شناسایی و درمان زودرس بیماران مبتلا به این سندرم حایز اهمیت می باشد، چرا که می تواند مانع از درگیری دندان های دایمی شود.